Er zijn beelden die spreken, er zijn beelden die fluisteren, er zijn er, die heel stil zijn.
Ze spreken geen geheimtaal, ze zijn invoelbaar.
Ze hebben geen titels of namen.
In de geest zijn ze in een flits ontstaan, maar in roestvrij staal geven ze zich pas na lange tijd vrij.
Ze zijn direct te beleven voor wie in staat is om in onze zo ingewikkeld gemaakte maatschappij de eenvoud te zien van waar het in relaties echt om gaat. Hoe meer je jezelf onderdeel van de natuur weet, hoe natuurlijker je je eigen aard beleefd, des te sterker zul je ook je emoties durven te vertrouwen.

Alle beelden, behalve het 7e beeld, zijn op schaal gemaakt.  Adriaan: “Ik zag monumentale beelden of tekens, tien tot twintig meter groot en vervaardigd van staal, die midden tussen de mensen zouden staan.”

PDF: 13 beelden van Adriaan Brouwers

#1

Signaal/ kreet/ appèl/ uitbreken/ los maken.
In ieder mens is de vonk van het absolute, universele Zijn aanwezig. Wanneer in de mens deze vonk vrijkomt, dan is hij aangeraakt en zal hij gaan zoeken naar de werkelijke ruimte, waarin zijn wezenlijke “Zijn” een concreet bestaan kan gaan worden.

#3 – Mannelijk Beeld

De mens en de grasspriet hebben een relatie. Dit authentiek ervaren van universeel verbonden zijn, is de heilige inspiratie tot een klimmende kracht, om jezelf te vinden en te overleven.
Doorworstelen naar een hernieuwde orde, of verloren raken in een volledige destruktie.
Wij ervaren een nieuw niveau. Een rotsvast geloof in een hernieuwde religie.  In een hernieuwde mens.

#5  – De Profeet

Ik werd me bewust dat het ‘volledeige’ of ‘gehele’ of het ‘al’ een eenheid moest zijn van het polaire.  Het kleine bolletje ben ik zelf en het grote is al het andere buiten mij.  Ik ben er een onderdeel van, al het andere heb ik in potentie in mij.  De top is polair; zowel binnen als buiten wereld. Hij ‘kijkt’ a.h.w. recht vooruit. In die zin is het het eerste horizontale beeld; ik werd mij bewust dat het heilige hier op aarde is.

#7 – De Oerwet

Het is het enige beeld dat het bedoelde formaat heeft.  Nederigheid: “Zo klein ben ik”.  De kiem, het princiepe van alle dingen.

#9 – Vrijheid

“Het zou zo kunnen wegvliegen”.  Dit staat tegenover de ‘helm’ boven en rond het ‘oog’ die aangeeft dat het geland is.

#11 – Verworvenheid

Adriaan tegen Adriaan: “Stel, je bent een jaar of zes oud, je knikkert en je hebt dus een zak vol knikkers.  Mooie, minder mooie en hele mooie. Nu wil je je mooiste knikker aan je beste vriendje geven, het allermooiste wat je hebt geef je weg.  Als nu die andere (je vriendje) hem niet wil hebben stelt hij jou bijzonder teleur, maar als hij hem aanneemt geeft hij jou de waardering dat je hem het allermooiste geeft wat je bezit.  Ontvanger wordt gever en gever wordt ontvanger.”

#13 – Uitgestegen Boven de Vervuiling

“Ik wil beelden maken waar je dwars doorheen kan kijken, zo fragiel, zo stil aanwezig zijn.  Ik wil alleen nog mooie dingen maken.”
Eén boom is fantastisch. Wat moet een bos dan wel niet zijn.  Een tak van een boom is volkomen in ballans. Het is zijn. Hij kan niet anders. Niemand kan daar iets aan doen behoudens de mens, die kan kiezen om de boom te laten zijn of om hem om te zagen.
Op de oude fundamenten groeien naar nieuwe vormen, hierdoor worden wij steeds meer mens.

#2

Aanwezig zijn in een onbeperkte ruimte, trillen en bewegen, tasten en voelen, luisteren en open staan, binnen laten komen en beleven.
Al wat is heeft in potentie bewustzijn.  Het bewustzijn dient het Zijn.  Al wat is, is uniek. Niets is wat jij bent, zo is ook niets zoals ik ben.  Door de ander wordt ik.

#4 – Vrouwelijk Beeld

Wij ervaren een groei in onszelf, die geworteld is in de bron van ons bestaan.  Evolutie is: groeien naar bewustzijn. Het is een organisch en bikkelhard proces van voortdurend worden en sterven.  Ook als wij mensen stilstaan, dan nóg is er gebeuren.  Tegenover het meest sterke doen werd ik me het meest sterke gebeuren bewust.  Het doen en het gebeuren is één groot organisme.  Steeds is er ontstaan waardoor men moet doen.

#6 – De Aarde is Mijn Altaar

Ik lag in de wei omdat ik me zo nietig voelde.  Ik gaf me over en voelde me één met het Al.  Er was geen verschil meer, ik was het Al.  Ik dacht: “Als er nu een tractor over me heen rijdt is het goed.” Ik had toen kunnen sterven. Ik voelde dat de aarde mij droeg, dat ik de aarde was.  Het heilige is op deze aarde.

#8 – De oerwet Aanvaarden

Bewust zijn.  De keuze om naar jezelf te kijken en te luisteren. Het is een vrije keus.

#10 – De Wachter

De wachter bij de poort voor de nieuwe wereld, waarbij je eerst goed naar jezelf kijkt voordat je door de poort durft te gaan.

#12 – De Wachter, mannelijk

Potentie, durven laten zien wie je bent in alle kwetsbaarheid.

#14 beeld

Model in gips.  Adriaan maakte dit beeld een paar weken nadat Joke gestorven was.  Hij zei dat het was alsof Joke zijn hand vast had terwijl hij het maakte en tegen hem zei: “Ho, Adriaan, niet zo royaal, zo is het precies genoeg!”